Met mijn voorbereidingen voor het WK in Florida gaat alles eigenlijk redelijk goed. trainingen gaan goed, kleine aanpassingen aan de fiets zijn gemaakt en ik heb al veel sponsoring gehad van klanten, vrienden en vele andere mensen. een van deze sponsors had mij verteld dat ik als tegenprestatie eigenlijk wel een blog bij moet houden van het WK dus bij deze... het is wel even uitzoeken hoe dat allemaal werkt maar ik denk dat het wel in orde gaat komen :-)
Binnen 3 weken zitten we al in Florida. Ik kan niet wachten! het enige waar ik voor hoop is dat ik eindelijk eens een goede voorbereiding op een wedstrijd kan hebben. Nadat ik vorig jaar in November had besloten dat ik in 2010 weer met triathlons wilde beginnen ging al mijn voorbereiding wel ok maar telkens voordat ik een wedstrijd had ging er iets mis. 1e wedstrijd stond gepland op 16 mei in Barcelona. een halve triathlon, 1,9k zwemmen, 90 fietsen en 21 lopen dus. enkele dagen voor de wedstrijd kreeg ik ineens te maken met keelpijn, dag erna voelde ik met zo ziek als een hond. Bronchitis... ik had de dag voor de race nog wel mijn fiets ingecheckt maar wist eigenlijk wel al dat er een mirakel moest gebeuren als ik nog mee wilde doen. de volgende ochtend voelde ik me zo slecht dat ik er zelfs niet aan getwijfeld heb om mee te doen.
Dit heeft eigenlijk nog tot de volgende wedstrijd in mijn lichaam gezeten want een maand later in Niederbronn-les-bains had ik nog het idee dat mijn longen niet helemaal vrij waren. jammer maar helaas, niets aan te doen. 2 dagen na deze wedstrijd vroeg onze zwemcoach of er niet iemand was die het zag zitten om die zaterdag mee te doen in brugge. een van de irongirls was uitgevallen dus nam ik mijn kans. deze wedstrijd ging eigenlijk wel goed, 5e van een goeie 100 deelnemers in niet slecht, minder dan een week na een halve triathlon. helaas begon ik hierna wel last te krijgen aan mijn heup. het heeft dan nog enkele weken geduurd voordat ik eindelijk naar een dokter ging die constateerde dat het beenvlies rond mijn heup ontstoken was. 3 weken niet lopen. toen begon ik lichtjes te paniekeren want ik had eind juli mijn volgende wedstrijd gepland. de halve ironman van antwerpen. een week voor de wedstrijd kon ik gelukkig weer een beetje lopen dus ik dacht wel dat het zou lukken. en hoe... met een tijd van 5:06 kwam ik over de finish. nooit gedacht dat DAT zou lukken. ik had gehoopt op 5:20 en achteraf bleek dan nog dat de andere meiden in mijn leeftijdscategorie die voor mij waren NIET hun slot hadden gepakt om naar het WK te gaan dus bleef die voor mij over :-) yay. aan het begin van het jaar had ik tegen mezelf gezegd: mocht ik een slot krijgen dan neem ik hem alleen als ik met mijn tijd rond de 5u zit. op 6 minuten heb ik dan maar niet gekeken..
3 weken na antwerpen was het Europees Kampioenschap in Wiesbaden. Dat was veruit de leukste en best georganiseerde wedstrijd die ik dit jaar heb meegedaan. helaas, kreeg ik hiervoor last van een lopersknie. aan hetzelfde been als die heup by the way. EK heb ik bij het lopen dus eigenlijk op 1 been gedaan. heel vervelend maar gelukkig is dat nu over.
dus nu, 3 weken en enkele dagen voor de wedstrijd begin ik met deze blog en kijk ik eigenlijk terug op een jaar van vooral veel pech maar ook mooie ervaringen. hopelijk kan ik nog 2 weken goed trainen en word ik niet ziek voor de volgende wedstrijd: het wereldkampioenschap.
kleine tegenvaller wel vorige donderdag: enkel omgeslagen op looptraining maar dat is ondertussen al stukken beter.
Gwen
