The worldchampionships 70.3

we zijn om 5u 's ochtends opgestaan, niet onmenselijk vroeg gelukkig. rond kwart voor 6 begeefden we ons naar de start. de pro's starten om 6:45 en ik pas om 7:50 dus ik ging ze zeker uit het water zien komen. Reintje en ik hebben daar samen nog even naar gekeken. het zag er rustig uit maar dat bedroog precies een beetje. vreemd genoeg was ik helemaal niet zenuwachtig. sterker nog, ik ben nog nooit zo rustig geweest voor een wedstrijd. toen om 7:50 het startschot ging rende ik meteen het water in. naar mijn gevoel ging het zwemmen ok, er waren wel wat golven en ik heb een paar keer mogen proeven van de golf van mexico: niet zo lekker.. na 36:19 kwam ik uit het water en heb ik de vrijwilligers mijn wetsuit uit laten trekken. echt grappig. daarna mijn zak gepakt voor te fietsen. Ik mocht Diedrik zijn aero helm gebruiken en daar was ik wel blij om. Het voelde al sneller :-) De eerste paar km gingen ok, ik voelde me redelijk sterk. Na ongeveer 10km kwam er een heel peleton(ik overdrijf niet!!) voorbij met 3!! uit mijn categorie. allemaal op een halve meter van elkaar. schandalig, ik had al gehoord dat er veel gedraft zou worden maar die was te gek voor woorden. ik weet in ieder geval dat ik mijn eigen wedstrijd heb gereden. en redelijk sterk ook. over het algemeen was het redelijk snel. fietstijd was 2:36:15 17e tijd. netjes toch. laatste stuk was wel zwaar, ik had op de fiets mijn hartslagmeter aangedaan en die zakte bijna niet onder de 180 maar ik voelde me er redelijk comfortabel bij. ik heb geproobeerd om goed te eten en te drinken en ik denk dat  dat toch is gelukt.
Dan: transition naar het lopen. Ik zag het allemaal wel zitten, normaal heb ik zoiets als ik in het water lig van: ik ga blij zijn als ik op de fiets zit. en als ik dan op de fiets zit denk ik altijd: ik zal blij zijn als ik aan het lopen ben. en dan is het tijdens het lopen meestal afzien. T2 ging ok, toen ik van mijn fiets afsprong had ik wel een beetje wobbly benen maar dat ging al snel beter. vlug de loopschoenen aandoen, petje op en een paar isogels mee en weg was ik. het was de bedoeling dat ik de 2e ronde probeerde om iets sneller te lopen maar ik heb ze eigenlijk allebei op hetzelfde tempo gedaan. De brug die ik zo vreesde viel ook enorm mee. gelukkig! tijdens het lopen stond er elke mijl een voedingsstation en ik heb daar ook bijna elke keer gebruik van gemaakt. alleen cola en iso gedronken en constant water over mij heen gegoten om af te koelen, dat werkte goed. ik kon niet versnellen maar ik zat lekker in mijn tempo. om mij heen waren er veel atleten aan het boeren, overgeven en scheten aan het laten. ik moest de 2e ronde naar het wc maar ik wilde niet stoppen en aangezien die andere atleten ook geen manieren hadden heb ik het maar laten lopen. Ik moest even aan iemand denken(ik zal geen namen noemen) die ik in Oostenrijk heb ontmoet. ze vertelde mij dat ze toen voor het eerst op de fiets geplast had. De dingen die wij doen..
looptijd viel achteraf toch een beetje tegen, 1:56:30
Voor mijn gevoel ging de wedstrijd dus super ook al kun je het niet zien in het eindresultaat. Volgend jaar is in Las Vegas en ik ben van plan om weer mee te doen en mijn tijd te verbeteren.
5:15:31 is niet zo goed dus dat zou zeker moeten lukken.

Morgen vertrekken we alweer richting Belgie, Reinhard en ik willen allebei niet terug.
tot binnenkort.